pak de (r)evolutie die je werk van je vraagt
BRUTAL & NECESSARY HONESTY
Spiritualiteit is dood. Mijn hemel, wat een impact. In mij. Buiten mij.
Precies zoals het moet gaanā¦ a ripple effect.
Wat moet ik hier zelf nog over schrijven, naar mij toe? Eerlijk? Vanaf december heb ik alles in mij gestript op dit thema en er blogs over geschreven als stille getuigen van mijn reis, mijn ervaringen en mijn inzichten along the way. Is daarmee alles al gezegd? Vast niet. Bewustzijn komt in spiralen: hoe meer waarheid je durft aan te kijken, hoe meer ze wegvaagt wat niet langer waar is op dat niveau van bewustzijn. Kortom: hoe eerlijker je durft te kijken, hoe naakter je wordt. Geen maskers of valse identiteiten om je achter te verschuilen, geen old ways of doing meerā¦
What is left? Nog eerlijker?
Fucking liberation. Echt!
Om de tekst āfrom pain to powerā te kunnen schrijven, moest ik in de spiegel kijken. Deze superpower in mij vertaalde zich zo:
-
Energie lezen nog voor iemand sprak
-
Systemen ontrafelen voordat iemand er bewustzijn op had
-
De angel eruit halen vĆ³Ć³r de explosie
-
Overleden dierbaren raadplegen over trauma uit de lijn
-
Multidimensionaal het potentieel zien en daarop blijven uitnodigen
-
Creatie en lifeforce aanzetten zodat het plezier in leven terug zou komen
-
Prachtige locaties met heerlijk eten, zodat er een veilige bedding zou zijn
-
Rituelen om thuis de vibe te kunnen behouden
Top. Ja toch.
Zeker in die spiraal van dat bewustzijn.
Ik zal je zeggen hoe het er met het nieuwe bewustzijn anno 2025 voor mij uitziet:
-
Ben ik veilig bij deze persoon zonder dat die zich uit?
-
Wat is er nodig om dit gedrag bewust te maken?
-
Deƫscaleren om de veiligheid te waarborgen
-
Keep the fire going zodat het niet (weer) instort
-
Zie eens hoe mooi/fijn/tof het allemaal is, zodat het maar niet (weer) instort
-
Neem het allemaal maar mee naar huis, zodat het niet (weer) instort
Ik maak het bewust mega zwart-wit: brutal honesty, remember. Vanuit alles dat ik bood was de intentie: liefde en bewustzijn vergroten. Tegelijk was mijn grootste peiler: veiligheid. De mijne? De jouwe? Who knows.
Onhoudbaar. Onwerkbaar op de lange termijn. De cyclus kon eindeloos doorgaan als ik niet de moed had gehad om radicaal waar te nemen. De beste mediums zijn opgegroeid in een gezin zonder woorden. Zo hebben we antennes ontwikkeld om energie te lezen. De beste channelers waren niet veilig in hun lichaam en leerden als kind al astraal reizen.
Is het dan allemaal slecht? Was het niet de bedoeling? Alles was de bedoeling. Op die laag van bewustzijn. In elk geval voor mij.
Hoe het voor jou is, is aan jou.
Het is de bedoeling, totdat het niet meer de bedoeling is.
En dan heb je een punt te zetten.
Om herhaling van zetten te voorkomen.
Om niet je verleden te blijven herschrijven.
Om het systeem van je pijn niet langer als fundament van je bedrijf te gebruiken.
En om nieuwe verhalen op een ander bewustzijn uit te nodigen.
Wetende dat ook die laag ooit een punt zal bereiken.
Dat is leven.
En sterven.
En opstaan.
Keer op keer.
ā„
Wat wordt er mogelijk als je ziet dat zelfs de pijn je altijd naar een hoger niveau van bewustzijn heeft geleid? Elke uitwisseling draagt bij, en naarmate het bewustzijn groeit, creƫert het weer een leap naar een volgend niveau. Zo heb ik altijd gewerkt.
Hoe mijn nieuwe āwerkā eruitziet? Dat weet ik nog niet voor honderd procent, maar de contouren worden met de dag zichtbaarder naarmate ik dit verhaal loslaat. Naarmate mijn bewustzijn groeit.
In de kern heeft mijn werk altijd bijgedragen. Elke uitwisseling vond plaats op het niveau van bewustzijn dat er op dat moment was voor mij en voor de ander. Op dat niveau was het kloppend. Alles wat ontstond, had zijn bedoeling. Alles diende het pad dat gelopen moest worden.
En jij?
Waar in jouw werk of leven zit nog een laag die ooit uit pijn is ontstaan, maar je vandaag al kunt transformeren naar kracht? Wat wordt er mogelijk als je ziet dat zelfs de pijn je altijd naar een hoger niveau van bewustzijn heeft geleid? Welke stap zou je dan nu zetten?